W wielu przypadkach, zwlaszcza w migotaniu przedsionków, trudno rozpoznac zmiane w uksztaltowaniu odcinka ST, zwlaszcza, jezeli jednoczesnie jest znieksztalcony zalamek T

W wielu przypadkach, zwłaszcza w migotaniu przedsionków, trudno rozpoznać zmianę w ukształtowaniu odcinka ST, zwłaszcza, jeżeli jednocześnie jest zniekształcony załamek T. Ujemny odcinek ST (tzw. deniwelacja w dół) ze spłaszczeniem załamka T stwierdza się: 1) w niewydolności wieńcowej (insuficientia coronaria), powstającej w przypadkach niedotlenienia mięśnia sercowego, które mogą wywołać różne czynniki, nawet poza sercowe (stwardnienie tętnic wieńcowych serca, zwężenie ich ujść, duża niedokrwistość i in. ) zmiana kształtu odcinka S T ze spłaszczeniem załamka T ujawnia się w tych stanach nieraz dopiero po wysiłku fizycznym, podczas głębokiego oddychania, po oddychaniu powietrzem z małą zawartością tlenu itp. 2) w przypadkach niedotlenienia mięśnia sercowego wskutek bardzo przyspieszonej czynności serca, zwłaszcza w chorobie Basedowa bądź też wskutek naczyń wieńcowych serca i u osób z nader pobudliwym układem naczynioruchowym a także czasami u osób zdrowych po wysiłku fizycznym, obniżenie odcinka ST jest w tych przypadkach nieznaczne, nie przekracza bowiem 0,5 m V poniżej linii izoelektrycznej, obniżony odcinek ST przechodzi stromo w duży załamek T 3) w pierwszym odprowadzeniu w przeroście lewej komory z jej rozszerzeniem, przy czym po wysiłku fizycznym obniżenie odcinka ST poniżej linii izoelektrycznej może znikać 4) na tle toksycznym w związku z paleniem, tytoniu, przedawkowaniem naparstnicy, chinidyny, insuliny, w chorobach zakaźnych, zwłaszcza w błonicy, w śpiączce cukrzycowej, mocznicy, dyshormonozie w okresie przekwitania itp. [patrz też: wąsonogi, poradnia psychologiczna wrocław, oddaj szpik ]