Powikłania wewnątrznaczyniowe centralnego zabiegu cewnikowania żylnego przez miejsce wkłucia cd 6

Odpowiednie krzywe Kaplana-Meiera wykazywały stały wzrost ryzyka dla każdej grupy w miejscu wstawienia (Ryc. S1 i Porównania parami w odniesieniu do pierwotnego wyniku w grupach z kombinacji schematów trzech i dwóch opcji (tabela 3), ryzyko pierwotnego wyniku było znamiennie wyższe w grupie kości udowej niż w grupie podobojczykowej (współczynnik ryzyka, 3,5; % przedział ufności [CI], 1,5 do 7,8, P = 0,003) oraz w grupie szyjnej niż w grupie podobojczykowej (współczynnik ryzyka, 2,1, 95% CI, 1,0 do 4,3, P = 0,04), podczas gdy ryzyko w kości udowej grupa była podobna do tej w grupie szyjnej (współczynnik ryzyka, 1,3; 95% CI, 0,8 do 2,1; P = 0,30). W analizie wrażliwości, która obejmowała jeden losowo wybrany cewnik na pacjenta, wyniki były zgodne z tymi w analizie podstawowej (Tabela Różnice między grupą podobszarową a pozostałymi dwiema grupami były większe w analizie wrażliwości na każdy protokół (tabela S5 w dodatkowym dodatku), ponieważ połowa zakażeń krwi związanych z cewnikiem w grupie podobojczykowej występowała w cewnikach, które w rzeczywistości były wstawione gdzie indziej. Wyniki analizy wrażliwości całkowitej i wielokrotnej imputacji były spójne z wynikami analizy pierwotnej (tabela S6 w dodatku uzupełniającym).
Wyniki wtórnych wyników kolonizacji cewnika oraz zakrzepicy żył głębokich również sprzyjały grupie podobojczykowej (Tabela 3). Krzywe Kaplana-Meiera tych danych pokazano odpowiednio na rysunkach S3 i S4 w dodatkowym dodatku. Patogeny sprawcze zidentyfikowane w każdym przypadku zakażenia krwi i cewnika związanego z cewnikiem przedstawiono w tabeli S7 w dodatkowym dodatku. Spośród 171 próbek krwi pobranych do hodowli w celu określenia różnicy czasu do czasu pozytywnego u pacjentów wypisanych z OIOM przy użyciu centralnego cewnika żylnego, zakażenie związane z jednym cewnikiem zidentyfikowane za pomocą tej metody zostało następnie potwierdzone w cewniku. kultura napiwków.
Komplikacje mechaniczne
Częstotliwość głównych komplikacji mechanicznych w porównaniu trzech wyników (ryc. 2) różniła się w zależności od grupy placebo (P = 0,047), 18 zdarzeń w grupie podobojczykowej, 12 zdarzeń w grupie szyjnej i 6 zdarzeń w kości udowej Grupa. Odma opłucnowa stanowiła 13 zdarzeń w grupie podobojczykowej i 4 zdarzenia w grupie szyjnej. Porównania parami (Tabela 3) wykazały znacznie mniej powikłań mechanicznych w grupie kości udowej niż w grupie podobojczykowej (iloraz szans, 0,3; 95% CI, 0,1 do 0,8; P = 0,03), ale nie było znaczących różnic pozostałe porównania parami.
Analizy podgrup
Żadna z wcześniej zaplanowanych analiz podgrup nie wykazała istotnej interakcji dla pierwotnego wyniku (tabela S9 w dodatkowym dodatku). W odniesieniu do poważnych komplikacji mechanicznych istniała istotna interakcja między zastosowaniem ultrasonografii a porównaniem pomiędzy grupą udową a grupą szyjną (P = 0,007), a także nieistotną tendencją do interakcji między zastosowaniem ultrasonografii a porównanie między grupą udową a grupą podobojczykową (P = 0,07); różnice między grupami w tych dwóch porównaniach były większe, gdy ultrasonografia nie była stosowana do kierowania wprowadzaniem cewnika (tabela S9 w dodatkowym dodatku).
Dyskusja
W tym randomizowanym, kontrolowanym badaniu, cewnikowanie żyły podobojczykowej wiązało się ze zmniejszonym ryzykiem połączonego wyniku związanego z cewnikiem zakażenia krwi i objawowej zakrzepicy żył głębokich.
[hasła pokrewne: venobon, rwa barkowa objawy, dialab wyniki online ]