Odsetek kobiet poddanych selekcji zwiększył się we wszystkich obszarach nadzoru, a zakres w latach 2003-2004 (78,2 do 88,8%) był mniejszy niż w latach 1998-1999 (24,3 do 64,6%) (wykres 1A). Tylko 49,4% kobiet było badanych przesiewowo w wieku 35 tygodni lub później, w tym 2,8%, którzy byli przebadani wyłącznie przy przyjęciu (Tabela 1); 14,9% badano wcześniej niż zalecano, a 35,7% miało nieznaną datę testu. Wśród kobiet, które były badane przed porodem, 98,4% miało udokumentowany wynik; 24,2% (od 16,2 do 26,7% w obszarach obserwacji) zostało udokumentowane jako pozytywne dla paciorkowców grupy B. Wśród kobiet, które zostały przetestowane przed porodem iw których dokumentacja medyczna zarejestrowano rodzaj testu, 99,5% zostało przetestowanych przy użyciu kultur. W przypadku pozostałych 0,5% zastosowano test szybkiej reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR) na 0,2%, szybki test antygenowy zastosowano na 0,1%, a inny typ testu (nieokreślony) zastosowano na 0,2%; każda z tych kategorii reprezentowała mniej niż 10 kobiet. Odsetek matek otrzymujących antybiotyki wewnątrzkomorowe wzrósł z 26,8% (95% CI, 25,4 do 28,2) w latach 1998-1999 do 31,7% (95% CI, 30,4 do 33,0) w latach 2003-2004. Wśród kobiet ze wskazaniem na antybiotyki śródpochodne 73,8% (95% CI, 70,6 do 76,7) otrzymywało profilaktykę chemiczną w latach 1998-1999, w porównaniu z 85,1% (95% CI, 82,9 do 87,0) w latach 2003-2004 (ryc. 1B). Penicylina lub ampicylina były najczęstszym środkiem stosowanym w profilaktyce paciorkowców grupy B (stosowanej u 76,7% kobiet ze wskazaniem na antybiotyk wewnątrzkomórkowy). Tylko 13,8% kobiet, które miały alergię na penicylinę, ale które były nisko narażone na anafilaksję (Tabela 1) otrzymywało cefazolinę, substancję drugiego rzutu, która została zalecona w wytycznych z 2002 roku. Klindamycynę najczęściej stosowano u kobiet, u których stwierdzono uczulenie na penicylinę, niezależnie od tego, czy były one narażone na małe ryzyko, czy anafilaksję; 69,9% kobiet z niskim ryzykiem i 83,5% kobiet z grupy wysokiego ryzyka otrzymywało klindamycynę. Stosowanie wankomycyny było rzadkie (podawano u 0,3% kobiet otrzymujących profilaktykę). Nie stwierdzono potwierdzonych epizodów anafilaksji po chemoprofilaktyce.
Utracone szanse na zapobieganie
Ekranizacja
Matki, które dostarczyły wcześniaki, były rzadziej badane niż matki, które poród urodził się w terminie (ryzyko względne, 0,56, 95% CI, 0,51 do 0,62); w związku z tym dokonaliśmy dalszej stratyfikacji kohorty według statusu terminu. Zaledwie 50,3% matek, które dostarczyły wcześniaki, poddano badaniu przesiewowemu przed porodem, a 17,8% kobiet, które dostarczyły wcześniaki, poddano badaniu przesiewowemu przy przyjęciu; wśród kobiet, dla których przerwa między przyjęciem a porodem wynosiła 48 godzin lub więcej, 58,9% badano przy przyjęciu. W analizie jednowymiarowej podanie leku w okresie krótszym niż 34 tygodnie było jedynym znaczącym czynnikiem związanym z brakiem przesiewu przed porodem (względne ryzyko, 1,5; 95% CI, 1,2 do 1,8).
Tabela 2. Tabela 2. Czynniki związane z pominięciem badań przesiewowych w kierunku Streptococcus grupy B przed porodem u matek, które zostały dostarczone w terminie, 2003-2004. Wśród kobiet, które wykonały poród, odsetek przesiewowych przed porodem był wysoki (89,3%). W analizie jednoczynnikowej kilka podgrup matek (tabela 2) miało niższe wskaźniki skriningu niż ogólna liczba matek, które wykonały poród, z najniższym odsetkiem badań przesiewowych wśród kobiet z niewystarczającą opieką prenatalną (76,9% tych kobiet było badanych) i kobiety z historią zażywania narkotyków (80,6% badano przesiewowo)
[więcej w: balsamy do włosów, Fordanserki, olejek rycynowy ]
Powiązane tematy z artykułem: balsamy do włosów Fordanserki olejek rycynowy