Mass Drug Administration do zwalczania świerzbu w populacji z chorobą endemiczną cd 6

Łączne względne zmniejszenie w dwóch grupach, które przeszły masowe podawanie leku, wynosiło 78% (95% CI, 69 do 87). Zmniejszenie częstości występowania świerzbu było podobne, gdy uczestnicy, którzy zostali zapisani po 12 miesiącach, zostali włączeni lub wyłączeni z analizy (tabela S3 w dodatkowym dodatku). We wszystkich grupach nastąpiło zmniejszenie częstości występowania we wszystkich grupach wiekowych i obu płci (tabele S4 i S5 w dodatkowym dodatku), a także zmniejszenie liczby przypadków świerzbu, które zostały zaklasyfikowane jako ciężkie (.50 zmian) (Tabela S6 w dodatkowym dodatku).
W punkcie wyjściowym prewalencja liszajca wynosiła 21,4% w grupie standardowej opieki i 24,6% w połączonych grupach, które przeszły masowe podawanie leku (tabela 2). Po 12 miesiącach częstość liszajec zmniejszyła się we wszystkich grupach badawczych, przy czym największy spadek odnotowano w grupie iwermektyny. Względne zmniejszenie częstości występowania liszajec wynosi 67% (95% CI, 52 do 83) w grupie iwermektyny, w porównaniu z 54% (95% CI, 35 do 73) w grupie permetryny (P = 0,26 dla porównania z grupą iwermektynową) i 32% (95% CI, 14 do 50) w grupie standardowej opieki (P = 0,05 dla porównania z grupą iwermektyny); różnica między grupą permetryny a grupą leczoną standardowo nie była istotna (P = 0,17). Łączne względne zmniejszenie w dwóch grupach, które przeszły masowe podawanie leku, wynosiło 62% (95% CI, 49 do 74).
Tabela 3. Tabela 3. Wskaźniki zniknięcia i pojawienia się świerzbu wśród uczestników, którzy byli badani zarówno na linii podstawowej, jak i na 12 miesięcy. W okresie 12 miesięcy wskaźnik pojawiania się świerzbu był najniższy w grupie ivermectin (1,3%), a stawka zniknięcie świerzbu było najwyższe w tej grupie (97,3%) (tab. 3). Częstość występowania świerzbu po 3 miesiącach była niższa niż częstość występowania w punkcie wyjściowym we wszystkich grupach: 13,9% (95% CI, 9,2 do 20,5) w grupie iwermektyny, 22,2% (95% CI, 15,4 do 30,9) w grupie permetryny, i 10,4% (95% CI, 6,7 do 16,1) w grupie opieki standardowej. Jeden uczestnik ze skorupą świerzbu został klinicznie wyleczony do czasu 3-miesięcznej wizyty. We wszystkich grupach liczba rutynowych konsultacji klinicznych dotyczących choroby skóry była niższa w okresie po interwencji niż w okresie poprzedzającym interwencję, przy 10,6 mniejszej liczbie konsultacji na 100 wyjściowej populacji na rok w grupie iwermektyny, 7,0 w permetrynie grupy i 13,7 mniej w grupie opieki standardowej (tabela S7 w dodatku uzupełniającym).
Zdarzenia niepożądane
Zdarzenia niepożądane występowały częściej w grupie iwermektyny niż w grupie permetryny (z udziałem 15,6% po zdarzeniu i 205 zdarzeniami u 112 uczestników w porównaniu z 6,8% po zdarzeniu i 46 zdarzeniami u 36 uczestników) (tabele S8 i S9 w dodatku uzupełniającym ). Żadne zdarzenie niepożądane nie było poważne ani trwało dłużej niż 7 dni. Najczęstszym zjawiskiem było swędzenie (dotykające odpowiednio 5,3% i 3,6% uczestników grupy iwermektyny i permetryny), a następnie ból głowy (odpowiednio 3,8% i 0,9%).
Dyskusja
W tym badaniu porównawczym, stwierdziliśmy znaczące zmniejszenie częstości występowania świerzbu i liszajec od wartości wyjściowej do roku we wszystkich grupach, przy zdecydowanie największej redukcji w grupie iwermektyny.
[przypisy: oddaj szpik, poradnia psychologiczna wrocław, ropnica ]