Krzywe Kaplan-Meier dla wtórnych punktów końcowych. Przedstawiono krzywe Kaplana-Meiera dla drugorzędowych punktów końcowych czasu do odpowiedzi (panel A), czasu trwania odpowiedzi (panel B), przeżycia bez progresji (panel C) i całkowitego czasu przeżycia (panel D) u pacjentów z opornym na leczenie chłoniaka nieziarniczego leczonego idelalizybem (populacja przeznaczona do leczenia). Punkty końcowe zostały ocenione przez niezależny komitet ds. Przeglądu.
Odpowiedzi były szybkie i trwałe przy ciągłym podawaniu idelalizybu. Mediana czasu odpowiedzi wynosiła 1,9 miesiąca (zakres 1,6 do 8,3) (Figura 3A). Mediana czasu trwania odpowiedzi wynosiła 12,5 miesiąca (zakres od 0,03 do 14,8) (Figura 3B), przekraczając medianę czasu trwania odpowiedzi (5,9 miesiąca) w grupie 28 pacjentów, którzy mieli odpowiedź na najnowsze leczenie przed idelalizybem. Średni czas przeżycia bez progresji choroby wynosił 11,0 miesięcy (zakres od 0,03 do 16,6) (ryc. 3C), przy czym 47% pacjentów pozostało bez progresji po 48 tygodniach. W momencie odcięcia danych mediana całkowitego czasu przeżycia wyniosła 20,3 miesiąca (zakres od 0,7 do 22,0) (wykres 3D), a całkowity czas przeżycia po roku oszacowano na 80%. Średni czas obserwacji wynosił 9,7 miesiąca.
Profil bezpieczeństwa
Tabela 2. Tabela 2. Zdarzenia niepożądane podczas leczenia. Mediana czasu leczenia idelalizyzem wynosiła 6,6 miesiąca (zakres od 0,6 do 23,9), a średni czas (? SD) wynosił 8,1 ? 5,7 miesięcy. W momencie wyłączenia danych 108 pacjentów (86%) otrzymywało idelalizyzul w dawce 150 mg dwa razy na dobę przez co najmniej 2 miesiące, a 68 pacjentów (54%) otrzymywało lek przez co najmniej 6 miesięcy; trwało leczenie 40 pacjentów (32%). Częstość występowania zdarzeń niepożądanych występujących podczas leczenia u 10% lub więcej pacjentów przedstawiono w Tabeli 2. Następujące zdarzenia (wszystkie stopnie) wystąpiły u więcej niż 20% pacjentów: biegunka (u 43%), zmęczenie (w 30 %), nudności (w 30%), kaszel (w 29%) i gorączka (w 28%). Najczęściej zgłaszanymi zdarzeniami niepożądanymi w stopniu 3. lub wyższym były biegunka (u 13% pacjentów), zapalenie płuc (7%) i duszność (w 3%). Najczęstsze anomalie laboratoryjne stopnia 3 lub wyższego, które wystąpiły podczas leczenia (Tabela 2), obejmowały neutropenię (u 27% pacjentów) i zwiększenie stężenia alanin lub amf ortazę asparaginianową w osoczu (w 13%). Inne cytopenia klasy 3 lub wyższej obejmowały małopłytkowość (u 6% pacjentów) i niedokrwistość (w 2%). Zmiany w morfologii krwi podczas terapii opisano w Tabeli S1 Dodatku Uzupełniającego. Nie było istotnych zmian w poziomach immunoglobulin lub podzbiorach limfocytów T.
Działania niepożądane doprowadziły do odstawienia idelalizybu u 25 pacjentów [podobne: usg narządu ruchu, psychoterapia poznawczo behawioralna warszawa, leki dla seniorów ]
Powiązane tematy z artykułem: leki dla seniorów psychoterapia poznawczo behawioralna warszawa usg narządu ruchu