Czasami zmiany w elektrokardiogramie można uzyskać dopiero po obciążeniu serca wysiłkiem fizycznym lub zmniejszeniem dowozu tlenu. Zachowanie się elektrokardiogramów w całości w różnych chorobach narządu krążenia omówię w części szczegółowej, tutaj zaś ograniczę się do podania poszczególnych zmian. Załamka P nie ma w migotaniu przedsionków, w skurczach dodatkowych komorowych, ani w przypadkach, gdy podnieta do skurczu powstaje w środkowej części węzła Aschoff-Tawary, czasami także w przypadkach, gdy bodziec powstaje w środkowej części przedsionka. W nadkomorowym kołataniu napadowym załamek P może miejscami gubić się w QRS lub zlewać się z poprzedzającym załamkiem T powiększając jego wielkość, P wysokie stwierdza się w przeroście przedsionków, w przypadkach wzmożonego napięcia nerwów przyśpieszających i w skurczach dodatkowych przedsionkowych. W przeroście przedsionków, skojarzonych z ich migotaniem, załamka P nie ma. P rozszc zepione stwierdza się w przeroście i rozszerzeniu lewego przedsionka bez takich samych zmian w prawym przedsionku, więc, przede wszystkim w zwężeniu lewego ujścia żylnego. Jest to tzw. P mitrale (Pm). W tej wadzie załamek ten jest jednocześnie duży i rozszerzony wskutek utrudnienia przewodzenia śródprzedsionkowego. Zmiana ta jest wyraźna zwłaszcza w drugim odprowadzeniu. [patrz też: Fordanserki, ekrany bezszwowe, dygestorium ]
Powiązane tematy z artykułem: dygestorium ekrany bezszwowe Fordanserki